Inhoud

Een dropping hand is het afhangen van de hand doordat een bepaalde zenuw (de nervus radialis) is beschadigd. De spieren aan de bovenzijde van de onderarm worden door deze zenuw gestuurd en zorgen ervoor dat de hand ten opzichte van de onderarm kan bewegen. Een beschadiging aan de zenuw wordt een nervus radialis leasie genoemd en zorgt er dus voor dat de hand gaat afhangen.

Symptomen

In het typische geval is er sprake van verlamming van de pols en vingerstrekkers.

Tevens kan schade aan de zenuw leiden tot gevoelloosheid en een tintelend gevoel aan de achterzijde van de duim, de achterzijde van de wijsvinger en (soms) aan de achterkant van de onderarm. Daarnaast kan het door krachtsverlies moeilijker zijn om de elleboog te strekken, de onderarm te draaien, de pols te strekken en de duim te bewegen.

Oorzaken

Een dropping hand kan het gevolg zijn van een breuk van het bovenarmbot (humerus fractuur). Tevens kan schade aan de zenuw optreden door druk op de zenuw tijdens de slaap of doordat iemand die bedlegerigheid is niet kan bewegen en te lang op zijn eigen arm blijft liggen.

De diagnose wordt vermoed op basis van het verhaal van de patiënt en een onderzoek van handfuncties. Bevestiging van de diagnose vindt plaats door middel van een zenuwgeleidingsonderzoek (EMG) en soms door een zenuwechografie. Bij een EMG wordt de functie van de zenuwen onderzocht met behulp van kleine stroomstootjes. Dit geeft een prikkelend of kloppend gevoel. Het duurt ongeveer 15 minuten. Dit onderzoek kan lichte pijnklachten geven. Bij een echografie worden met behulp van ultra-geluidsgolven beelden gemaakt.

Behandeling

Wanneer de spieren geheel of gedeeltelijk verlamd zijn doordat de bijhorende zenuw is beschadigd, kan er elektrotherapie worden toegepast. De fysiotherapeut kan door middel van elektrotherapie proberen de pijn te bestrijden en de spieren te stimuleren. Dit laatste wordt gedaan om verlies van spierweefsel te voorkomen.

Als de dropping hand het gevolg is van druk op de zenuw dan is de kans op herstel vaak goed.

Als de verlamming compleet of ernstig is, wordt soms behandeld met een steunspalk en fysiotherapie. Als er na lange tijd helemaal geen herstel is opgetreden kan soms met peesoperaties verbetering worden bereikt.